Poezja L.Staf­fa

Poezja Le­opol­da Staf­fa do­ty­czy przede wszyst­kim rze­czy­wi­sto­ści psy­cho­lo­gicz­nej. Tworzył w młodej Polsce, dwudziestoleciu międzywojennym i we współczesności. W młodej Polsce w jego poezji można wyróżnić cztery prądy:

Prądy poezji

1) Nietzscheanizm – tom Sny o potędze, aprobata filozofii Nietzschego, siły jednostki. Wyrazem tych poglądów jest wiersz Kowal.

2) Dekadentyzm młodopolski – typowa dla epoki, nastrojowo-pesymistyczna atmosfera ujawnia się w słynnym wierszu pt. Deszcz jesienny.

3) Franciszkanizm – miłość do świata i do natury, poglądy zgodne z filozofią św. Franciszka, wyraził poeta w tomie poezja Ptakom niebieskim – np. wiersz Sonet szalony lub O miłości wroga czy w wierszu Przedśpiew z tomu Gałąź kwitnąca.

4) Początek klasycyzmu – widać wyraźnie w zamiłowaniu do antyku, poezji i filozofii epoki starożytnej. Wyraża ją ostatni młodopolski tom – Uśmiechy godzin. W epoce następnej rozwinie się klasycyzm poety i znajdzie odzwierciedlenie w tomach: Wysokie drzewa i Barwa miodu.

Okres międzywojenny

Był to już czas dojrzałego klasycyzmu. Najważniejsze i najbardziej charakterystyczne są wówczas wiersze: Kartoflisko, Lipy, Wysokie drzewa, Ars poetica.

5) Tworzy w tym okresie Staff poezję codzienności, pragnie wydobyć piękno z motywów powszednich i rodzimych. Przyjmuje jako jeden z motywów szarą codzienność miasta, lecz skupia swoją uwagę na temacie wsi, sławi wiejski pejzaż, prace w polu – znamienny jest w tym względzie tom Ścieżki polne.

6) Pojawia się w nim nowy w poezji Staffa motyw powszedniości i rodzimości (Kartoflisko).

7) Wiersz Kartoflisko ukazuje właśnie rolników pracujących przy wykopkach – kartofle uderzające o wiadro brzmią jak „werble na odmarsz jesieni”. Jak widać, poeta do tematów codziennych i prostych używa formy klasycznej, uzyskując w ten sposób efekt piękna i poetyckości.

8) W Lipach Staff odwołuje się do tradycji czarnoleskiej, która jest dla niego niedoścignionym poetyckim wzorem.

9) Znana jest z tego okresu żartobliwa „pochwała wieprza i gnoju” Leopolda Staffa, lecz także klasyczny motyw poety i poezji. Wiersz i tom pt. Wysokie drzewa to już kunsztowny klasycyzm.

10)W Ars poetica i Wysokich drzewach formułuje swoje credo poety klasyka, humanisty.

Następne fazy poezji Staffa to temat wojny i rozliczenia z nią znamienny dla wszystkich twórców tej doby. Bardzo znane są wiersze takie jak Alarm i Pierwsza przechadzka. W końcu zyskał pozycję klasyka i ten typ twórczości był mu najbliższy. Napisał również: Nie wabił mnie spiżowy pomnik, Rozgłośne trąby, huczne brawa. Zostanie po mnie pusty pokój i małomówna, cicha sława.

Druga część:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Leopold_Staff